Грашыць мы можам столькі,
Колькі хочам,
Сярод віна,
Жанчын,
Садомаўскіх начэй.
Мы ведаем —
Калі ў грахоўнасць збочым,
Трэба імчаць да споведзі хутчэй.
І нават грэх вялікі
Стане смешным
І спавядаюцца усе
Нізы й вярхі,
Бо поп — ён чалавек,
Таму таксама грэшны,
Ён адпускае ўсе нашы грахі.