Ад бацькоўскай зямлi,
Ад празрыстых крынiц
Назапасiў я сiлы для ўзлёту.
I таму ацалеў сярод злых навальнiц,
Што ляцеў, не пужаўся грымотаў.
Ад бацькоўскай зямлi,
Ад маiх землякоў
Прарасту, нараджуся нанова.
I тады затрапеча, праб’ецца з вякоў
I маё ўсхваляванае слова.