Ад калыскі да «драўлянага адзення»
Шмат ці мала?
Усяго жыццё-імгненне,
У якім нам жыць пашчасціла аднойчы,
Перад тым, як стаць часцінкай вечнай ночы.
Ад калыскі да «драўлянага убора»,
Сёння й заўтра наша хутка стане «ўчора»,
Сёння, заўтра і учора — Святы Ойча,
Мы адно жыццё жывём, нібыта тройчы.
Як складана скласці іх у цыкл адзіны,
Непаўторнага жыцця тры палавіны.
Варта хоць адной не ўдасца ў нашым лёсе,
Падсумоўваем — жыццё не удалося.
Ад калыскі да драўлянае «калыскі»,
Шлях жыццёвы і упэўнены, і слізкі,
Небяспечны шлях, цікавы і складаны —
Эх, яшчэ б прайсці па ім... асэнсавана.