Пачатак і канец...А што між імі?
Чым ён запоўнены, жыцця сусвет?
Адзін пятляў дарожкамі крывымі,
Таптаў зямлю — і не пакінуў след.
А хтосьці пеў сярод зімы і лета,
Пеў салаўём, зязюляй кукаваў.
Ды тут, як кажуць, песня яго спета,
Бо ён не пеў, а іншым падпяваў.
Ды і ў мяне не складвалася гладка —
Раскідваўся гадамі малады.
Жыццё, на жаль, не распачнеш спачатку —
Цяпер спрабую даганяць гады.
Народзіны і смерць...Адлегласць гэту
Ні вёрсты вымяраюць і не час.
Магчыма й за імгненне здзейсніць мэту,
А век жыццёвы змарнаваць за раз.