У хаце — ні жывой душы, нікога...
Я гэты боль штодня ў сабе нашу,
Вяртаюся да роднага парога,
Каб перажытым наталіць душу.
Далёка недзе майго лёсу ранне,
Не перасох майго жыцця выток.
Я па жыцці без гэтага вяртання
Наперад не зрабіў бы нават крок.
Дарога ўсіх дарог — жыцця дарога,
Былое бачым, будучыню — не.
Зноў сэрца адштурхнецца ад былога
І дапаможа не упасці мне.