Смяяцца над сабой —
адзінак прывілеі,
У большасці —
Смяюцца над другімі.
Абапал першых —
значных спраў алея
І далягляд здзяйсненняў
Перад імі.
Яны прызнаюць шчыра —
і гэта сімвалічна,
Што тут памылка іх,
А не чужая.
І над сабой іх жарт,
іх смех самакрытычны,
Іх у вачах другіх
Не прыніжае.
Другія раздзімаюць
сваё «нішто» старанна,
Іх вартасці
з рэальнасцю ў разладзе.
Вышукваюць і ў годным
вакол сябе загану,
А самі век жывуць
У заняпадзе.