Не ведаю — і цяжка ад таго,
(А раптам хвост адкіну зпераляку)
Якую час, пасля жыцця майго,
Паставіць мітусні маёй адзнаку?
Паставіць «добра» — будзе самы раз,
А «блага» — не баюся і благога.
Сказаўшы «блага», нехлуслівы час
Мяне заўважыць ўсё-ткі хоць такога.
І гэтым час не сапсуе мне «сон»,
Зусім другое будзе пакараннем:
Калі нічога не заўважыць ён —
І ні мяне, ні творчых намаганняў.