Кажуць, розум і пачуцці
Памірыць не ўдасца.
О, пачуцці — кроплі ртуці,
Іх уловіш?
Трасцу!
Розум ім зайздросціць ўсё-ткі,
Ёсць жа гулі, святы.
Чалавечы век кароткі,
Стрыманасць, як краты.
І жывуць ў адной асобе
Два...
Не, Янус нейкі!
Ды здароўе ўсё ж хваробе
Вынаходзіць лекі.