Зіму аплаквае
яе апошні дзень
Адлігай і падталасцю на стрэхах.
А гурба пад акном,
як дзед-гарбень,
Згарбела яшчэ больш.
ёй не да смеху.
Ажылых верабейчыкаў базар
Раптоўна пазванчэў,
прачнуўся зрання.
І сонейка паласкавелы шар,
Здавалася, чакаў
з вясной спаткання.
Павесялеў, памаладзеў абшар,
Ды затаіўся люты белабокі.
Зіма — не папяровы каляндар.
Яна й сакавіку змарозіць шчокі.