Прыдумаць лепшае прыродзе ці магчыма?
Увосень лета! Здорава! Удала!
І неба яснымі, блакітнымі вачыма
На лета бабіна ўлюбёна паглядала.
І мроіў лес — не зносіць ён, не скіне
Ніколі залаты убор дзівосны.
Кружылася ў паветры павуцінне,
Імкнулася ў сонечныя кросны.
Кароткі дзень ласкава дыхаў, поўніў
Надзеяй далягляды, паднябессе.
І толькі жураўліны плач напомніў,
Што гэта восень — халадоў прадвесце.