Еду, еду ранкам раннім
Па заснежанай дарозе.
Цішыню прасуюць сані
Палазамі на марозе.
Конь пафырквае бадзёра,
Ён, нібыта той араты —
След ад саняў, як разора,
Па ўсім лесе, аж ад хаты.
Лапнік елак вісне сонна
Побач з хмызняком пахілым.
Недзе каркнула варона,
Лес азваўся рэхам стылым.
Ціха, светла, бела, чыста,
Час з зімой вядзе бяседу.
Ранкам раннім, урачыстым,
Дню насустрач еду, еду.