Тут жыццё распачаў сваё я,
Сэрцу родны, карпілаўскі кут.
Беларусь дарагая мая
Для мяне пачынаецца тут.
Тут нябёсаў бяздонная сінь,
Тут лясы, як нідзе, і палі.
Я ішоў да жыццёвых вяршынь
З бласлаўлення Лагойскай зямлі.
У напрузе трымаў кожны год —
Мусіў часам я йсці напралом.
А наперадзе сонечны ўсход
І да новай вяршыні пад’ём.