Беларусы-братачкі! Куды ж мы падзеліся?
Словам рускамоўным за жыццё аб’еліся.
Песня-калыханачка — залацінка матчына
Згублена-разгублена, як выснова-спадчына.
Ад смуродных заклікаў многа нас учадзела,
Частка — можа, й верыла,
частка — проста здрадзіла.
А надвор’е зноў у нас змрочнае, халоднае
Над табой, адзіная Бацькаўшчына родная.
Доўга зневажалася годнасць чалавечая,
І душа забруджана наша, а не нечая.
Мы для ўзлёту новага сёння нарадзіліся:
Хопіць — насхіляліся!
Хопіць — нагадзіліся!