З сучаснасцю сустрэцца —
як з нудой.
І што гэта за мода у народа?
То лысыя вакол, то з барадой,
Хаця й не выйшлі з маладога года.
І гэта ўсё — хлапцы-маладзюкі,
Аднолькавыя, хоць кладзі ў абойму
А вось ідуць дзяўчаты і жанкі,
Яны сябе «ўпрыгожваюць» па-свойму.
Ніколечкі я тут не перагну,
Калі скажу, што гэтыя «венеры»,
Якіх мы сёння бачым — праз адну,
Мяняюць знешні выгляд свой без меры.
Пампуюць губы — Божа барані,
Таўсцючыя, як мячык для футбола.
А грудзі напампоўваюць! Парні —
І толькі пшык, як спушчанае кола.
Ды з імі ж быць агідна за сталом,
Настолькі ўсё ненатуральна, нудна.
Эх, вымесці бы гэта памялом
На сметнік безгустоўнасці —
Прылюдна!