Я раптоўна згубіўся ў жыцці
Сярод гэтай няшчырасці стылай.
Дзе прыстаць мне?
Куды мне ісці?
На зыходзе душэўныя сілы.
Я й раней разумеў не зусім,
Чым я варты?
Навошта я?
Дзе я?
Сёння знічкай над лёсам маім
Безнадзейна згарае надзея.
Ну а вера патухла даўно,
Як юнацтва кароткае ранне.
І цяпер застаецца адно —
Між няшчырасці стылай блуканне.