Задумаў, ствараючы свет у свой час,
Бог мудра і хітра —
Апроч усяго, даў ён кожнаму з нас
І боскую іскру.
Над светам узняў блаславёна руку
І сам сабе кажа:
— Няўжо чалавек, хоць бы раз на вяку,
Мой дар не заўважа?..
Жыве чалавек — сам сабе уладар,
Нярэдка — блукае.
Няхай жа не згасне Ўсявышняга дар —
Свой час прычакае.