Бываюць словы, як туман,
За імі аўтара не бачна.
Ці бачыцца двухтвары Ян,
Ці ў словах сэнс неадназначны.
Ёсць словы, як пусты арэх,
Сарваў, але не варта грызці.
Ёсць словы, як дзіравы мех —
Ні сэнсу ў іх і ні карысці.
Ёсць колкія, нібы асцё,
Ёсць словы вострыя, як брытва.
Ёсць важкія, нібы жыццё,
Як ачышчальная малітва.
Ёсць словы...
Не, за імі мы —
Пачуццяў розных, думак гама.
Ляцяць з нас словы, як з турмы —
Злачынцы...
Ці Анёлы з Храма.