Я выпіў келіх — і ні ў водным воку,
Я выпіў два — і зноў каля нуля.
Я выпіў нават пяць — і ўсё без толку,
Я ўсё цвярозы, быццам немаўля.
І колькі я не піў — было ўсё мала,
Ў мазгах ні хмаркі, у вачах — святло.
І раптам ты мяне пацалавала
І ўсё перад вачамі паплыло.
Вось так і ап’янеў я неўспадзеўкі,
І кожны дзень «п’янéнькі» я такі.
Не пераводзьце грошы на гарэлку,
Цалуйцеся з каханай, мужыкі!