Прасмакаваўшы
Час свой малады,
Прасвяткаваўшы
Лепшыя гады,
Нарэшце набываем
Розум новы
І разуменне —
Кожны з нас
Часовы.
Часовы, як і ўсё
У гэтым свеце,
Як нават
Чалавецтва на планеце.
І, зразумеўшы гэта,
Хтосьці з нас,
Спяшаецца,
Застаўшыйся ў нас час,
Ператварыць у рад
Здзяйсненняў значных,
Пражыць для ўсіх з карысцю —
Адназначна,
Што прапусціў калісьці —
Навярстаць
Й грамадзянінам
Паважаным стаць.
Другі, хто зразумеў
Сваю часовасць,
Кіруе след жыццёвы
Ў тупіковасць,
Маўляў,
Не буду сеяць і араць,
Расці быльнёг!
Ўсё роўна паміраць.
Няхай яно
Гарыць усё агнём —
Вось так і дажывае —
Адным днём.
________
Ці скажа хтось:
— Не буду сёння есці
Таму,
Каб не перапсаваць яды?
Бо заўтра могуць
Роўненька занесці
Мяне,
Нагамі ўперад на клады.