З вяршыні свайго лёсу
Я бачу ўвесь свой лёс.
Спярша галодны, босы,
Безабаронна росшы
З часоў крыві і слёз.
Затым —
З часоў прынукі
І дырэктыўнай лжы.
І апускаў лёс рукі
З адчаем на мяжы.
Часы жыцця міналі,
Знікалі ў нікуды.
Вяршыню лёсу склалі
Маіх пакут гады.