Пра ўсё — як цяжка мы жылi
Сярод смугi,
Хачу пакiнуць на зямлi
Радок-другi.
Пра наш такi няўдалы ўзлёт,
Зламаны лёс,
Пра крык душы, пра сцяты рот,
Пра плач без слёз.
Як абудзiць мы не змаглi
Свае мазгi —
Хачу пакiнуць на зямлi
Радок-другi.