Я не па сезону апрáнуты —
Гэта
Віна не мая,
што на мне паліто.
Што можа быць горай
халоднага лета?
Адказ адназначны —
нішто і ніхто.
Што выгляне сонца —
няма і намёка,
Што пазагараеш —
прапала, пішы.
І неба, нібыта бы
мутнае вока,
Таму і не лепей
надвор’е душы.
Узрушана з летам
чакаеш спаткання,
Цяпла пасля стыні —
не наадварот.
А лета халоднае —
расчараванне,
Сустрэчу з цяплом
адхінаеш на год.