Плывуць гады,
мільгаюць дні-гарэзы,
Імкнуцца ў ноч —
няўмольна і рашуча.
І хвалі памяці
на часу хвалярэзы
Імчаць і разбіваюцца балюча.
Знікае штосьці,
штосьці ўваскрашае —
Бурлівы век
застаўся за плячыма...
Ёсць хвалі памяці —
і гэта суцяшае,
І можна бразнуць
напаслед дзвярыма.