У цярпення ёсць канец,
ёсць пэўны час,
Які ў крыві няўмольна
ціск вялічыць.
Калі цярпенне лопаецца — нас
Нястрыманымі і благімі лічаць.
Вось табе й на!
Дзівос для нас які!
Цярпелі далікатна і з даверам,
У працы ўсё жыццё,
а лайдакі,
Так давялі нас —
дапяклі без меры.
Чакаць,
Прасіць
Цярпець
І даганяць —
Ці знойдзецца больш горшае за гэта?
І як на вас не мацюкнуцца... маць,
Псуюшчыя жыццё нам,
прайдзісветы!