Такое сонца
бачу першы раз
Пры ранішнім
загадкавым усходзе.
Здаецца й сам,
перадусходні час
Зайздросціць пазалочанай прыродзе.
А цішыня!
Якая цішыня!
Якая далікатнасць прачынання!
Яна рыхтуе
надыходу дня
Любоў да ўсіх,
жыццём зачараванне.
Салоўка не праспаў
пару сваю,
Усхвалявана пачынае цёхкаць.
Я не крануўся,
Ціхенька стаю,
Каб гэту непаўторнасць
не спалохаць.