Вечар цепліцца —
Ледзь-ледзь,
Захад цэдзіць
Ружовасць алею.
Не імкнуся я
Дарыпець
Да наступнага
Юбілею.
Дажыву —
Дык нап’юся ўдым
І засну
Сумнай мордай на блюдзе.
Ах, як радасці
Мала ў ім,
Яшчэ меней
Цікавага будзе.
Юбілей —
Нібы цень на сцяне,
У сучасным —
Мінулага здані.
Смешна.
Ўхвальванні слухаць мне,
Горка будзе
Ўспрымаць віншаванні.
Цераз гэта
Я ўсё прайшоў,
Ўсё было,
Ўсяк было —
Напаміне.
Не успеніцца
Чутым кроў,
Ад вачэй спачувальных
Прыстыне.
Што ж, ад лёсу
Не дзецца нідзе —
Што наперадзе?
Сум?
Святкаванне?
Што гадаць,
Калі курка ў гняздзе,
А яечка ці будзе?
Пытанне!