Нібыта час ліе
пад ногі мне алей,
І хоць я шмат прайшоў,
а зробленага маласць.
Імкнуся я да мэты,
Яна далей, далей —
Хімерыць і міражыць
Дасканаласць.
Яна — і мэта мэт,
яна — душы маяк,
Яна — ва ўсім, ва ўсіх
павінна быць асновай.
Няўжо магчыма жыць
і думаць абы як,
Лічыцца
Чалавекам напалову?