Рассунуў жнівень хмар аблогу —
Хаця бы колас даспяліць.
Жніву пракладвае дарогу
І сонца — рупіцца, не спіць.
І ранічка ўстае з пасцелі,
І дні адчулі сіл прыліў.
Бо і палі «пазалацелі»
Жытнёвай выспеласцю ніў.
І цешацца пшаніца, жыта —
Багаты будзе умалот.
Па-гаспадарску, працавіта,
Жнуць хлебаробы кожны год.
Жнуць, не губляюць і хвілінкі,
Хоць пот — ад галавы да пят.
Затое слынныя дажынкі
Для хлебаробаў — свята свят.