За думкай
Думка новая галопіць,
Чарнее ў вочы
Вечнасці крыло.
Адсумаваць ўсяго жыцця не хопіць
Па тым, што адспявала,
Аджыло.
Параду даў мне
мой сусед па хаце:
— Што б ні было з табою,
Не гаруй.
На гэтым свеце
весяліся, браце,
Ну а на тым —
ляжы сабе, сумуй.