Я кнігу казак перад сном вазьму,
Чытаю ўсмак, нібыта той малец.
Люблю я казкі дацяпер таму,
За тое, што шчаслівы ў іх канец.
І хоць у іх шмат страхаў і пачвар,
І колькі б там прыгодаў не было,
Усё ж напрыканцы, як Божы дар.
Дабро заўжды перамагае зло.
Адсунем казкі на хвіліну ў кут,
Агучым прыклад сумны і другі:
Жыццё, як казка, як вялікі цуд,
Але ў яго канец для нас благі.