Дзень такі невысокі,
Плачуць дзесь жураўлі.
Хіляць бóкі аблокі
Ўсё ніжэй да зямлі.
Шапку ў неба закінуў
Насцярожаны клён.
Чарадзе жураўлінай
Шле паклон наўздагон.
Сумна робіцца, пуста,
Хоць куды ні зірні.
Восень, з густам Пракруста,
Укарочвае дні.
Дождж ліне ці заснежыць,
Ўсё ж любою парой,
Не ад іх ён залежыць,
Нашых душаў настрой.