Рыгору Сароку
Жыццё вакол віруе —
многа нас.
На дрэве чалавецтва —
мы галінкі.
І толькі лепшых адзначае час,
Іх у жыцці не вельмі шмат — адзінкі.
Мы адчуваем прыцягненне іх,
І гэта прыцягненне —
неабходнасць
А нашы душы маюць зрок і слых,
З адвечным хараством —
адзінароднасць.
Ёсць сярод нас духоўнасці узор,
Які настрой людзей узнёс, узрушыў.
Ён — талент,
ён — асоба, дырыжор —
Аркестра дырыжор
і нашых душаў.