Дзядуля Колас,
ты мяне выхоўваў
Сваім грунтоўным
вершаваным словам.
Я «Новую Зямлю»
ў душы захоўваю,
Яе я сто разоў
чытаў нанова.
Я захапляўся гумарам сялянскім,
Ўдыхаў я пах
падсмажанага сала.
Я кпіў над
фанабэрыстасцю панскай,
Я плакаў,
як сустрэла смерць Міхала.
Ты плакаць вымагаў,
смяяцца ў голас,
Ты вабіў з лесніком
на паляванне.
Прымі маю любоў,
дзядуля Колас
За творы ўсе,
за суперажыванні.