Чаму так сумна на душы,
А сэрца з болем — спарышы?
Няўжо таму, што жыў сумленна?
Дзівак! А гэта, кажуць, дрэнна...
Я бедны быў усё жыццё,
Насіў з маленства лахмаццё.
Ссівеў — ні вопраткі, ні хлеба.
Дзівак! А кажуць — красці трэба...
Папрацаваў, пагараваў,
Здароўе нішчыў, жылы рваў,
Круціўся, як вавёрка ў коле.
Дзівак! Насып на хвост ІМ солі...