Начальнік спытаў у мяне:
— Колькі будзе, калі два
памножыць на два?
Раскінуў мазгі я
на ўсе арыфметыкі шыры,
Усё падлічыла дурная мая галава,
І вусны агучылі з гонарам лічбу —
Чатыры!
О розум ты наш! Як заўсёды ты ззадзі —
Начальнік панізіў мяне на пасадзе.
Калі ты сядзіш на кручку,
На начальніцкай вудзе,
Адказвай начальніку так:
— Колькі трэба вам, столькі і будзе.