Як зразумець, як ацаніць,
У чым і дзе шукаць прычыну?
Што вас прымусіла змяніць
Сваю Радзіму на чужбіну?
Сваю Радзіму? Божа мой!
Шукаеце вы ветра ў полі.
Радзіма-маці вам сваёй
Відаць, што не была ніколі.
Кулём ляцяць ва ўсе бакі,
Хто выйшаў, хто не выйшаў «рылам» —
Дзялкі, паэты, спевакі,
Каго зямля тут ускарміла.
Хто тут ні сеяў, ні араў,
А браў, што можна і няможна —
І абсмактаў, і абабраў,
І знік, каб там дажыць заможна.
Вы кожны ля чужых сталоў
Непаўнацэннасцю адметны.
Туды — з білетам, а дамоў
І рады быў — ды безбілетны.
І не вярнуць ні вас, ні час,
І вінаватыя вы самі.
О, як жа я шкадую вас,
Авечак, што жывуць з ваўкамі,
Няхай вам будзе Бог суддзя,
У ім шукайце справядлівасць.
А я... скажу вам шчыра я —
Вы выклікаеце гадлівасць.