Ціхі вечар,
Рэчка,
Песні зыкі,
Пах чаромхі,
велічы пячаць...
Толькі творца,
талентам вялікі,
Змог гэта ў імгненне аб’яднаць.
А калі
Да гэтых вось імгненняў
Далучыць
Узнёсласць салаўя,
Ды ружовасць неба —
значыць геній
Тут папрацаваў,
сцвярджаю я.
Ах, што за цудоўная карціна!
Вунь з-за лесу
выткнуў месяц рог
Й заміргалі зорачкі нявінна —
О! Дык вось хто гэты геній —
Бог!