І прыдумаў хтосьці
Запрашаць у госці.
Добра калі добра —
Не бяруць за «зёбры»,
Ўсё з’ядаюць «чосам»
І не круцяць носам.
Што ні дай — па густу,
Сала ці капусту,
Бульбу ці салату —
«Пахвалёна ў хату».
А бываюць госці —
Аж кіпяць ад злосці,
Што ні дай — нясмачна:
«Штось ікры нябачна».
Тхне ад поснай міны:
«Як без асятрыны?
Гэта што — аб’едкі?
Ну а дзе крэветкі?
Ананасы? Дыні?
Кан’які? Марціні?..»
Круцяць носам, рыюць,
Ды яшчэ й «абмыюць».
*
Зладзіць стол пашанна
Проста, не складана
Проста, на здзіўленне
Ладзіць не ўчашчэнне,
Не выстрэнчваць блюды,
Разнасолаў груды,
А рабіць па-свойску
Для сустрэч сяброўскіх
На любое свята —
Чым багата хата.
Й без сталоў шыкоўных
Шмат сустрэч духоўных.
*
Хтосьці ладзіць госці
Не для весялосці.
Там — душы ніколькі,
Выпендрыцца б толькі.
На сталы на тыя
Квапяцца крутыя
Іншая там «такса»,
Там кіруюць баксы
Там...
Не наша справа,
Нам там не цікава.