Гадзіны дзве ці тры
Пятляю, як «касы».
Дык дзе ж вашы дары,
Гасцінныя лясы?
Бязгрыб’е — не бяда,
Відаць, я не ў пару.
Кабыл вунь чарада,
Ды іх я не бяру.
І мухамор не ў лік,
«Куцця» ў яго свая.
А-а, вось і баравік,
Такі ж стары, як я.
Грыбоў амаль няма,
Хоць «караул!» крычы.
Лісічка вось, кума,
Табе не уцячы.
У лесе й без грыбоў
Даволі розных дзіў.
Я іншае знайшоў —
Падыхаў, пахадзіў.