Я выдаў кніжку пра бацькоўскі лёс,
Так і назваў яе — «Люстэрка лёсу».
Я выдаў кніжку — лёс наш ператрос,
Як кажуць, ад зямлі і да нябёсаў.
Я выдаў кніжку пра бацькоў, калі
Не стала іх раптоўна — пасля смерці.
І хоць я ёсць пакуль што на зямлі,
Пасля выдання — згодзен быў памерці.
Здавалася — сказаў усё, што мог,
Дзе словы браць для новых твораў? Кропка!
Ды той, хто падарыў мне талент — Бог,
Дапамагаў грунтоўна, нетаропка.
За словам слова раскрываў душу
Натхнёна, фанатычна і запальна.
Бягуць гады, як дні, а я пішу —
Запаснік слоў душы — невычарпальны.