Каля боку кот,
У нагах — другі.
Так вось, з году ў год,
Ложак — абцугі.
Не крануцца ў сне,
Ног не выпрастаць.
І складана мне
Сесці або ўстаць.
Кажуць, любіць Бог
Святу Троіцу —
Трэці кот мой лёг
Ў ізгаловіцу.
Я наўскос ляжу
У начной цішы.
І маю душу
Грэюць тры душы.
Мы і днём, і ў сне,
Як адна сям’я.
Як ім без мяне?
Не ўяўляю я.