Як цяжка расставацца назаўжды
З тым, што было —
аднойчы й непаўторна.
Я быў толькі «аднойчы» малады,
А ў слове «быў» —
мінуласць, ілюзорнасць.
Як цяжка расставацца назаўжды
З тым, што ніколі
не было й не будзе,
Але ў душы пакінулі сляды —
Няздзейсненыя мары,
як бязлюддзе.
Нам усвядоміць цяжка —
жыў аднойчы,
Аднойчы —
непаўторна назаўжды...
«Жыву» і «жыў» — люстэрка,
вочы ў вочы,
Разбіць яго б —
ды гэта да бяды.