Кожны старанна грабе пад сабе,
Ісціны зерне адсоўвае ў смецце.
Як не хапае, Купала, цябе,
Эх, каб ты быў, пачысцела б у свеце.
Нам бы цішэй быць найціхай вады,
Згода з няпраўдай, як пляма на праўдзе.
Мы ўсё лагодзім уладзе й тады
Нават калі гэта шкодзіць уладзе.
Ў творах Купалавых — праўды святло,
Нам яно душы асветліць нанова.
Першым усё ж такі слова было,
І не звычайнае — ісціны слова.