Жыццё — нашых спраў
І учынкаў стасунак.
Нас вучаць, што сон —
Гэта Бога дарунак,
Што ночы для нас —
Жыватворныя лекі.
А лекі павінны прымаць
Толькі ўмекі.
Дык вось, каб выконваць
«Умекавасць» гэту,
Мы спаць можам толькі,
Не йнакш — па рэцэпту.
І так — спаць на правым баку —
Небяспечна.
Прыціснуцца лёгкія —
Спаць будзем вечна.
На левым баку
Будзем спаць —
Хуткі фініш,
Бо сэрца прыціснем —
І лапці адкінем.
А спаць на спіне будзем —
Ныркам хана...
Такая яна
Для здароўя цана.
А на жываце спаць,
(Адкрыю сакрэт) —
Дыхалка ў падушку —
Бывай белы свет.
Спаць седзячы —
Зноў небяспека, браткі,
Бо скрывяцца нашы
За ноч пазванкі,
Дый копчык адчуе
Знявагу у сне —
На працы — на мне,
Яшчэ й ноччу на мне.
А стоячы спаць —
Гэта поўны экстрым,
І тут забароны
Малым і старым
А на галаве
Могуць спаць толькі ёгі.
Дый зваліцца коўдра,
Раскрыюцца ногі.
А што, каб увогуле
Сну адцурацца —
І ноччу для кожнага
Знойдзецца праца.
Вытворчасць павысіцца,
З ёй і зарплата.
Праз год ці праз два
Зажывем больш багата
Адна небяспека —
Каб я альбо ты
Не збеглі ад жонак,
Як тыя каты,
Ці жонкі,
Што так аддаваліся сну,
Ад нас не галопілі
«На старану».
Якая калісьці
Была благадаць!
А сёння пакутуеш —
Спаць ці не спаць?
Напасці —
На беднага ўсё чалавека:
Яда — небяспека,
І сон — небяспека.