Жыць трэба сур’ёзна —
Ні ух ты!
Ні ах ты!
Жывіце талкова,
Не з бухты-барахты,
Каб кожны ваш крок
Вам не вылез праз бок.
*
Паколькі пра крокі
Размову вяду,
Нялішне нам
Паразважаць пра хаду.
Не трэба хадой захапляцца,
Хто жвавы,
Бо храшчыкі хутка сатруцца
Й суставы.
Не лезьце ў аўтобус,
Не лезьце ў трамвай,
Там дыхаюць грыпам,
Мікробаў праз край.
Не лезьце ў таксі,
Бо таксіст аблапошыць —
Навошта ж на вецер
Выкідваць вам грошы.
Вязе вас міліцыя?
Гэта выдатна!
Вязуць вас яны
Не за грошы —
Бясплатна.
Калі ўжо кагосьці
Сустрэне турма —
І там — за бясплатна,
І там — задарма.
Жыццё прысвяціце
Радзіме і працы,
Сям’я пачакае —
Нашто хвалявацца?
Ды вось што,
Для ўласнага гонару-чэсці
З сяброўствам сваім
Да начальства не лезьце
Там іншае п’ецца,
Там іншае есца —
Жывіце па прымаўцы:
Знай сваё месца!
У госці хадзіце
Ў год раз, не часцей,
Бо прыйдзецца й вам
Адпрасіць тых людзей.
А дома прымаць іх —
Далёка не свята,
Крыўляйся прад імі,
Кармі іх —
Растрата.
І зноў жа,
Нялішнія грошы у вас...
Не, лепш не хадзіць
Ў госці ў год нават раз.
Наплюйце на цырк,
На тэатры, кіно.
Жыццё — гэта цырк
Кожны дзень —
І даўно.
Жыццё — і тэатр,
Дэкарацый тут горы,
А мы, як вядома,—
Акцёры,
Акцёры.
Начхайце на брудны
Падман-рэстаран.
Жыццё — гэта праца
І тэлеэкран.
*
Забыўся сказаць —
Не карайце ўжо строга:
— Царкву не мінайце,
Наведвайце Бога!