Якое шчасце быць тут зноў
Сярод разважлівых дубоў!
Ў цяні бяроз,
Ў агні рабінаў,
Ў абдымках думак-успамінаў.
Якое шчасце быць тут зноў
Сярод мурожных дываноў!
Пад небам выспелага болю
Пачуцці выпусціць на волю.
Якое шчасце быць тут зноў
Сярод бароў і іх дароў!
Любіць усё душою шчырай
І — як ні жаль —
Збірацца ў вырай.