На пагорку снег растаў,
Вясна ў госці зазірнула.
А сусед мой лысы стаў,
Бо яго вясна мінула.
Мне сусед сказаў:
— Хана!
Бачу старасці аблічча...
І суседкіна вясна
Даўно выпіта да дна —
Яе іншае казыча.
Хтосьці і на схіле год
Ў маладых вачамі цэліць,
Хто кілішак цягне ў рот,
Нехта з вудачкай на лёд —
Ўсё-ткі Бог па-свойму дзеліць.