У азёрнай водзі
Белыя аблокі
Ў дзіўным карагодзе
Танчаць — рукі ў бокі.
І да карагоду
Скочыць хоча ў воду
Вярба трапяткая.
Але бераг моцна
За нагу трымае
І не адпускае.
Адплылі аблокі
Аж да неба краю,
У абсяг шырокі,
А вярба чакае.
А вярба бядуе —
Дзе ў вадзе адбіткі?
А вярба сумуе,
Плача ўвачавідкі.