Узяў гітару ў рукі,
А струну
Крануць баюся,
як калісьці, шустра.
Нібыта гук яе
праб’е сцяну,
А там, за ёй —
майго юнацтва люстра.
А там, за ёй...
Было яно ці не?
Не могуць бачыць
парастка карэнні.
І варухнуцца нават
страшна мне,
Маўчала і гітара
У здзіўленні.