Між намі вірус і не чутна лекаў,
І ад яго «кароны» стыне кроў.
Стаў чалавек баяцца чалавека
І дзеці не наведваюць бацькоў.
Ідуць пад штучна створанай «каронай»
Не, не на трон — ў апошні шлях, на жаль.
І кожны перад ёй безабаронны,
І смерць па ўсёй зямлі спраўляе баль.
Накрыў планету жах, нібы цунамі,
Вяршыня дзе яго? Дзе глыбіня?
Між марамі, дзяржавамі, між намі —
Нябачная і бачная сцяна.
Не раз праходзіў чалавек праз мукі,
І пройдзе зноў праз іх, пакуль жыве...
А вынаходнік пацірае рукі
І носіць вірус новы ў галаве.
28.04.2020